s  t e r  v  e  n     d o e     j  e     m a  a r     é  é  n     k e e r ,     b i j n  a     s  t e  r  v  e  n      k a  n     a l t  i  j  d

            

e e  n     g e z o  n d e     g e  e s  t     i  n     e e  n     v o  o  r  l o  p  i  g     n o g     g e z  o  n  d     l i  c h  a a  m

 

26-09-2008    ........................................................................................................................................................................................................................

 

 

 
 

LA ROCHE  : MERCI !

 

Tja beste vrienden, het Waalse stadje la Roche-en-Ardenne heeft wat. Als je er naar toe rijdt – om ‘t even van welke windrichting je aanrijdt – merk je ’t pas wanneer je er bent! Diep verscholen in de mysterieuze valleien van hartje Ardennen ligt dit pareltje te schitteren.

Dalen en nog eens dalen - langs haakse haarspeldbochten - van het plateau des Hautes Fagnes naar de vallei van de Ourthe, het bergriviertje dat in de vurige stede Liège (Luik) samenvloeit met La Meuse (de Maas).
En daar sta je dan, aan de Quai de l’Ourthe, aan de start van ‘Marathon Nature du Coeur de l'Ardenne’. En aan ‘natuur’ geen gebrek hier. Draai om je as en al wat je ziet, zijn steile beboste sparrenhellingen, op zich heel normaal in ’t zuiden van Belgenland. Niet normaal wanneer je ruim 42 K ertegenaan moet, verzwolgen wordt in dit indrukwekkend dichte landschap waarin zelfs een ever zijn kroost niet meer zou terugvinden.

Onze Waalse loopbroeders houden blijkbaar van afwisseling.

Elk jaar weten ze een ‘uitdagender’ parcours te ‘ontdekken’ … en als er dan al geen paadjes meer zijn, hakken of maaien ze er wel eentje … want één zaak is zeker, naar boven zullen we gaan, van het rustig kabbelende beekje deep down in de vochtige, benauwde ‘onderwereld’ naar de ultieme zonovergoten kim way up!
Hoewel ik toch al heel wat marathonwatertjes doorzwommen heb, La Roche is veel meer dan ‘just another marathon’. Het is een ‘ultra pur-sang’ in de enige betekenis van het woord. Het is het summum, het ultieme van het ééndaagse marathontraject. Vooral anno 2007 toch. Ligt het in de bedoeling om elk jaar wat hoogtemeters toe te voegen, wel ze slagen erin met verve, die onder de taalgrens residerende landgenoten!

 

“Vermits het landschap er zich niet toe eigent een ‘gewone wedstrijd’ te lopen, dan maar direct naar het uiterste, zonder compromissen,” moeten ze ginds denken.
Zelf ben ik organisator van de LPM-marathon te Genk, en om eerlijk te zijn, onze 7 rondjes van 6 km mogen er zijn, deels ook in de natuur, maar indien de Marathon Nature op dezelfde dag als de LPM zou geprogrammeerd zijn, kies voor de eerste, beste mensen … voor wie niet afhaakt bij de pijngrens tenminste! Want vergeet niet : lopen komt vaak niet aan de orde in dit veeleisende landschap, wandelen is dan de noodgedwongen boodschap. En zelfs dat gaat niet zonder moeite! Zelfs de afdalingen zijn daar niet van de poes: ze zijn omzeggens ‘verticaal’ en betekenen een regelrechte aanslag op je quadriceps en andere adductoren … Neen, in de Marathon Nature is geen plaats voor macho’s! Mannetjesputters-zijn duurt hier maar even!

La Roche is ondergaan.
La Roche is buigen.
La Roche is kreunen.
La Roche is genieten.
La Roche is beautiful.
La Roche is respect.
La Roche : merci!

Bij leven en welzijn

Het nederig Konijn

 

 

Mijn webstek werd laatst geüpdatet op donderdag, 25 september 2008